باز باران با ترانه

تو،

در چشم من لانه کرده ای،

                                  شاید

که،

     باز باران با ترانه،

                                  می آید

کسی شبیه خودم، عاشق و خاموش

مرا به طعم خویشتن می آلاید

کسی که از حدود ده سالگی هایم 

از انجماد من، مرا دوباره می زاید

از انتهای خیابان شبیه طلوع                        

به روشنای آمدنش می افزاید 

دو دل، دو تنهایی جدا از هم

قدم قدم٬ می رود که بال بگشاید

***

دوباره می پرد از خواب، چشمانی

(صدای ریزش باران به سقف می آید)

-----------------------------------------

پ . ن :  خودم از اشکالات وزنی گذشتم٬ شما اما ...